Από τότε που ο Brahms εισήγαγε την πέμπτη κίνηση, το έργο δείχνει συμμετρία γύρω από την τέταρτη κίνηση, η οποία περιγράφει τις "υπέροχες κατοικίες" του Κυρίου. Οι κινήσεις I και VII ξεκινούν " Selig sind " (ευλογημένοι), λαμβάνονται από τους Μακαριώτες της Ομιλίας στο Όρος στο Ι, από την Αποκάλυψη στο VII. Αυτές οι δύο αργές κινήσεις μοιράζονται επίσης μουσικά στοιχεία, ειδικά στο τέλος τους. Οι κινήσεις ΙΙ και VI είναι και δραματικές, ασχολούνται με τη μεταβατική φύση της ζωής, το VI με την ανάσταση των νεκρών, που λέγεται ως μυστικό για μια αλλαγή. Οι κινήσεις ΙΙΙ και V ξεκινούν με σόλο φωνή. Στην 3η κίνηση, ο βαρίτονας ζητάει " Herr, lehre doch mich"(" Κύριε, δίδαξέ με "), η χορωδία επαναλαμβάνει τα λόγια του αρκετές φορές, καθιστώντας την προσωπική προσευχή πιο γενική.Στην 5η κίνηση, η σοπράνο και η χορωδία τραγουδούν διαφορετικά κείμενα, που συμπίπτουν. Οι σολίστες δεν τραγουδάνε καμία άρια, αλλά αποτελούν μέρος της δομής των κινήσεων.Όλες σχεδόν οι κινήσεις, με εξαίρεση το IV και το VII, συνδέουν διαφορετικούς στίχους της Βίβλου που οδηγούν από το πόνο και το πένθος στην παρηγοριά.