Έργο 7 (1952-53) Η Ιονική Σουίτα είναι το πρώτο νεανικό έργο μιας καθαρά δυτικής έμπνευσης και τεχνοτροπίας του Μάνου Χατζιδάκι. Οι πληροφορίες γύρω από το έργο είναι περιορισμένες. Η παρτιτούρα του βρέθηκε λίγο πριν από το θάνατο του συνθέτη. Πιθανολογείται ότι αναφέρεται στους Ιόνιους ποιητές Ανδρέα Κάλβο και Διονύσιο Σολωμό. Εντούτοις, τόσο από άποψη μουσική, μορφολογική, αρμονική και τεχνικής επεξεργασίας, όσο και από τον τίτλο και τις ονομασίες των μερών (Σουίτα, Σαραμπάντα, Σκέρτσο, Τρα­γούδι από το Aria και ο τελικός Χορός που ανταποκρίνεται στη γραφή της τοκάτας), το έργο αυτό όχι μόνο αναφέρεται στο Ιόνιο αλλά και το εγκωμιάζει ως τη μόνη γέφυρα επικοινωνίας της Ελλάδας, στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, με την καλλιτεχνική δημιουργία της υπόλοιπης Ευρώπης. Και ακόμα ως κρίκο πολιτιστικής επανασύνδεσης με την ευρωπαϊκή σκέψη και απαραίτητο πνευματικό στοιχείο για την εξισορρόπηση της χώρας ανάμεσα σε δύο κόσμους.