«Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα». Ακατανόητες, με την κοινή λογική, εκφράσεις της γλώσσας μας ανοίγουν σαν μαγικά κλειδιά δρόμους παραμυθέ­νιους. Πάνω τους ξετυλίγεται η ιστορία του Ξένου και της Χριστίνας, που τη γνωρίζουμε μικρό κορίτσι και την αποχαιρετούμε έφηβη, μυημένη στα πάθη του έρωτα. Είναι μια ιστορία αγάπης και μεταμόρφωσης, μια περιπέτεια του άλλοτε και του τώρα, παλιά όσο οι μύθοι της γοργόνας, του κακού Μάγου και του μαγικού χαλιού, καινούργια όσο η ομπρέλα του Ξένου και το κόκκινο καπελάκι του μικρού αδερφού.